Je haalt het geld daar waar het gemakkelijk te achterhalen en te innen is. Dat is nooit anders geweest.
Onder het mom van “vermogensgelijkheid” (of duurzaamheid of energietransitie of de strijd tegen klimaatverandering of iets anders) weet men steeds een argument in de strijd te gooien dat een deel van de bevolking telkens weer weet aan te spreken. Men zoekt nou eenmaal steun, goedkeuring en draagvlak. Iets met vermogen, eerlijk (ver)delen en “pak de rijken” doet het nog steeds goed.
Dat de verspilde “coronamiljarden” ooit terug zouden moeten komen, was te verwachten, al wordt dit nooit zo genoemd natuurlijk. Sigaar uit eigen doos-politiek moet zo lang mogelijk verborgen blijven. Zo wordt er eerst socialistisch verdeeld alsof het niet op kan, en dan later het geld terug gehaald waar iets te halen valt. Te halen valt er altijd iets bij mensen die vermogen en bezit opgebouwd hebben, wellicht deels door het leveren van een presentatie via eigen inzet.
Het is daarom in alle westers landen (en in deze fase) gevaarlijk om bezit en eigendom te hebben. De politiek speelt graag een soort Robin Hood (niet echt natuurlijk, want de ware zwaargewichten blijven buiten schot of hebben hun vestigingen elders ter wereld) en er komt veel geld terecht bij de massa nietsnutten, die dan wel weer tevreden naar de stembus rennen omdat zo “zo goed” behandeld worden… -DGZ-