Een op de vijf zorgmedewerkers heeft altijd hoofdpijn

Source: De Telegraaf

Zolang mensen zich afhankelijk (willen) maken van geld, blijven ze kwakkelen en klagen. De mensen hebben echter een keuze…. Óf ze blijven meedraaien in het voorgeschreven circus, óf ze geven er de brui aan en nemen genoegen nemen met een simpel deeltijdbaantje. Hard werken loont immers niet, hetgeen ook hier al regelmatig werd geconstateerd. Op deze manier pakken ze een deel van hun vrijheid terug. Het begint echter altijd aan het begin: geen schulden, geen leningen, geen achterstanden. 

Zelf rekenen, doorrekenen, en vooral de figuurlijke (geld)knop omdraaien is de remedie. Werken doe je alleen om het hoofd boven water te houden, en niet om leningen af te lossen, een auto te financieren en indirect volksvijandig beleid mee te financieren via hogere belastingen, premies en heffingen. Wil je echter meer, blijf je gevangen in het geldweb en kun je “problemen” krijgen die in feite zelf veroorzaakt zijn.

Vacaturemeldingen die stressbestendigheid en het onder druk kunnen werken benadrukken, dienen meteen te worden genegeerd. Ontslag nemen kan altijd. Lage inkomens worden eerder gecompenseerd via ontvangen toeslagen die hogere inkomens niet krijgen. Het meest recente voorbeeld is de energietoeslag van 1300 euro die direct en automatisch werd overgemaakt aan mensen met een uitkering of en laag inkomen. Alle anderen kregen niets. Verandert er niks in dit land, is dat de categorie waar je toe moet behoren. Wél werken, maar zo min mogelijk verdienen. Daar kunnen wij niks aan doen, dat hebben democraten voor ons zo geregeld. Als de politiek er dan eindelijk achter komt dat het rommelt en hun eigen systemen averechts werken, kunnen ze niet anders dan niet werkende maatregelen verzinnen, zoals het toekennen van een voltijdbonus. Maakt ze ook niet uit. Belangrijk is dat men het weer goed bedoelt, positief kan opvallen én weer geld kan uitgeven en vooral verspillen…

Eén ding zal nooit gebeuren: de oorspronkelijke scheefgroei, oftewel “The Great Distortion” teniet doen en zorgen voor normale, natuurlijke verhoudingen. Zij wilden die kunstmaatschappij, het is hun systeem en niets of niemand weerhoudt ze ervan om deze wantoestanden te blijven ondersteunen. Scheefgroei blijft. De hoogste inkomens dragen de laagste lasten en zo was het ook bedoeld, maar er werd net gedaan alsof het niet zo zou zijn… -DGZ-