Source: Massale steun uit horeca voor kinderverbod bij restaurant van Jac en Mariska: ’Ouders vinden dat alles maar moet kunnen’ | Lifestyle | Telegraaf.nl
Het is kenmerkend voor een samenleving in verval: iedereen denkt dat alles moet kunnen en dat elke vorm van discipline naar eigen goeddunken kan worden uitgeschakeld. Gevoelsmatig bestaat de samenleving uit een deel asocialen, een deel onbeschoften en een deel criminelen. Een minderheid is nog aan het werk of al gepensioneerd…
Overheden en instanties hebben DOOR EIGEN TOEDOEN(!) de greep op die samenleving allang verloren, en beperken zich enkel nog tot het aanpakken van onwelgevallige meningen en uitingen, en het criminaliseren en vervolgen van de publicisten ervan. In deze fase zijn ze veel meer bezig met andere meningen en andersdenkenden, censuur, vermeende samenzweringstheorieën en mis- en desinformatie dan met de zorg voor leefbaarheid en de binnenlandse veiligheid.
Alle in ieder geval Westers landen hebben tientallen jaren geleden al de zelfvernietiging gestart via aansluiting bij het geldkartel en haar niet duurzaam geldsysteem dat momenteel op de achtergrond steeds verder verpietert. Datzelfde kartel hoopt via bewust gevoerd afbraakbeleid en oorlog af te leiden van die zelfvernietigende krachten van ongedekt geld en de niet meer terug te betalen schuldenbergen. Daarbij hoorde de installatie van een “vrije” (nep)wereld zonder al te veel optreden tegen destructieve krachten zoals alle vormen van criminaliteit. Het smeermiddel “ongedekt geld” moest immers tot in de haarvaten van de samenleving kunnen doordringen en men gaf daartoe tuig en gajes alle ruimte. Men wisselde al veel eerder het spoor teneinde consumptie te stimuleren. Daaraan tegenstrijdig logisch beleid daarentegen zou een rem zijn geweest op economische groei als HUN heilige huisje…
Het betreft niet alleen het wangedrag van ouders en hun kinderen. Algeheel verval en verloedering inclusief toenemende criminaliteit die men al niet meer aanpakt, lopen als een rode draad door de gehele samenleving op alle niveau’s en aan alle fronten. Geslachts-, ras- en leeftijdsonafhankelijk treffen we de verloedering mede als gevolg van regionale overbevolking aan op scholen, in winkelcentra, in het verkeer, in het openbaar vervoer en op stations, op straat en in de woonwijken en zelfs bij de buren en overburen, overal dus. Van plaatselijke en regionale overbevolking willen de verantwoordelijken natuurlijk niets weten en wassen voortdurend hun handen in onschuld…
Via de overdreven aandacht voor onderwerpen als “duurzaamheid” of “eenzaamheid onder ouderen” denken overheden gemakkelijk en afleidend te kunnen scoren. De écht storende zaken die voor onleefbaarheid zorgen zoals bijvoorbeeld overlast via overbevolking laten ze links liggen. Daarop laat met een taboe rusten en installeert men een denk- en spreekverbod…
De vormen van verloedering variëren van het achteloos weggooien van afval, via schreeuwen en geluidsoverlast tot en met het provoceren van anderen in het verkeer en het openbaar vervoer, op straat, bij de werkgever, het spelen voor eigen rechter, alsmede niet meer te controleren criminaliteit, zoals diefstal, roof en vernieling. Handhaving is ondanks alle getoeter een lachertje geworden.
Die neergang is echter typisch voor het eind van de cyclus die alleen nog maar via afbraak, vernietiging en eventueel oorlog te stoppen is… en daar wordt aan gewerkt. Zodra te zijner tijd het geld ook voor de burger “op” of “weg” is, kunnen ouders geen FATBIKES voor hun kinderen meer kopen… -DGZ-