Natuurlijk zijn die opties er. Sparen, bezuinigen en minder geld uitgeven.
Hun systemen echter zijn uitgelegd op groei en expansie. In de laatste jaren van hun (geld)cyclus is autonome groei niet meer mogelijk en moet er steeds meer gestimuleerd en meer ongedekt geld in circulatie gebracht worden. Uitbreiden van de geldhoeveelheid, verwatering, koopkracht per euro,dollar, yen etc. daalt, prijzen stijgen.
In feite hebben de hoeders van het mondiale monetaire systeem, waartoe ook de nationale regeringen als handlangers van het regime behoren, geen bruikbare oplossingen. Ze kunnen alleen redden wat er te redden valt om de levensduur van een ten dode opgeschreven patiënt met zijn niet meer terug te betalen schuldenbergen te verlengen, later een zondebok installeren, een ernstig conflict creëren, via afbraakbeleid hun eigen systemen om zeep helpen en aansluitend de eerder in het leven geroepen zondebok als schuldige voor de implosie aanwijzen. In geen geval mogen de sporen wijzen naar hun eigen monetaire structuren die nou eenmaal altijd een beperkte levensduur hebben. Na afbraak van het bestaande tijdens en na een onrustige conflict- en oorlogsfase, waarin overigens de meeste mensen vermogens en bezittingen kwijtraken, kan pas weer de volgende cyclus beginnen… -DGZ-