Met een leger vormingswerkers, speelplaatsbouwers en raamkozijnschilders ging ooit minister Vogelaar er tegenaan om veertig uitgezochte arme wijken erbovenop te helpen. Ze wist vooral de pers te mobiliseren. Die werd met busladingen aangetrokken om te kijken hoe arm mensen het in sommige buurten hadden en hoe een grootschalige overheidsprogramma ervoor moest zorgen dat het allemaal […]

Source: Vogelaarwijken mislukt, goh, hoe kan dat nou? – De Nieuwe Realist

“Is er een oplossing? Ja, sluit de open grenzen. Meer politiecontrole. Beter onderwijs waarbij je niet op de hurken gaat zitten. Maak mensen zelf verantwoordelijk voor hun eigen leefomgeving. Geef ze niet de illusie dat vadertje staat alles zal oplossen.”

Als “nieuwe realist” moet je dan wel onderkennen dat de huidige structuren nooit een oplossing kunnen bieden. Hoe eigenaardig en ongeloofwaardig het ook klinkt: daar zijn ze niet voor bedoeld. Wanorde en steeds meer problemen zijn zelfs gewenst. De illusie dat men via steeds meer geld uitgeven en meer controles de zaak onder controle kan houden, moet in stand blijven. Van welke kant je de zaak ook bekijkt, er blijft uiteindelijk maar één optie over en dat is de radicale waar bijna niemand over spreekt… -DGZ-